top of page

 info 

Robert Lambermont is zowel beeldend kunstenaar als pianist. Hij studeerde aan de Maastrichtse Kunstacademie en de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Na zijn studie vestigde hij zich in Haarlem.

 
Het ontstaansproces van Lambermonts objecten verloopt organisch en intuïtief. Hij verzamelt vormen en bewegingen die hem opvallen in onder meer gebouwen en landschappen, maar ook in minder materiële zaken zoals een gesprek of de muziek van Simeon ten Holt. Op grond van poëtische overwegingen maakt hij een selectie uit alle indrukken en vertaalt deze naar tekeningen en ruimtelijke, bewegende objecten.

 

Als pianist is Lambermont gespecialiseerd in de muziek van Simeon ten Holt. Hij onderhield jarenlang een nauwe band met deze componist. Simeon ten Holt was voor hem zowel een artistiek mentor als dierbare vriend. Samen met de leden van het Natalon Kwartet voert Robert Lambermont regelmatig concerten uit van Ten Holt, al dan niet in combinatie met tentoonstellingen van zijn beeldend werk. Het Natalon Kwartet is het enige kwartet ter wereld dat alle grote avondvullende composities van Simeon ten Holt regelmatig uitvoert.  

 

Simeon ten Holt beschouwde Robert Lambermont als één van zijn warmste pleitbezorgers van zijn muziek. 

Interview met
Robert Lambermont in
de Volkskrant

Door Anna van Leeuwen

 

Kunstenaars die vanwege de coronacrisis het accent op hun werkzaamheden verleggen.

Werk in collecties

 

Tekeningen en objecten van Robert Lambermont zijn opgenomen in collecties in binnen- en buitenland waaronder de Rijkscollectie, Museum Het Domein Sittard, Art Collection DSM Heerlen, Bonnefantenmuseum Maastricht, Teylers Museum Haarlem en Musica Klankenbos Neerpelt, België. Robert Lambermont ontving in de loop der jaren verschillende stipendia van het Mondriaan Fonds. 

Anker Simeon
Simeon ten Holt over Robert Lambermont

 

Onderstaande tekst is een fragment uit de memoires van Simeon ten Holt. Gepubliceerd in 2009: Simeon ten Holt, Het woud en de citadel, Memoires van een componist. (Uitgeverij Balans)

 

"In diezelfde periode, op donderdag 4 september 1997, volgde de telefonische kennismaking met Robert Lambermont, beeldend kunstenaar te Amsterdam, bewonderaar en speler van mijn muziek. De NCRV wilde een radioprogramma maken over onze kennismaking binnenkort, waarvoor ik mijn medewerking blijkbaar al had toegezegd. Maar nu belde mijn jeugdige opponent dat hij het programma te saai en te melig vond en had besloten om onze ontmoeting, waarop hij zich verheugt, te reserveren voor een betere gelegenheid. Hij vertelde over zijn bezigheden en hoe de kennismaking met mijn muziek tot stand kwam, de invloed daarvan   op   zijn  beeldende   werk. We

maakten een afspraak. Donderdag 9 oktober 1997: ‘Om half vijf bezoek van Robert Lambermont, 21 jaar, geboren in Limburg, nu student aan de Rietveldacademie in Amsterdam. Daarnaast pianist, die mijn Soloduiveldansen speelt (bij gelegenheid voor publiek) en daar zijn hart aan heeft verpand. Deze laatste omstandigheid is uiteraard de reden van onze kennismaking en zijn bezoek. We brengen een paar uur door, eerst thuis in de tuin met de Sancerre. Vervolgens gaan we naar het Italiaanse restaurant in Bergen, nadat we nog aan de boulevard een blik over de zee hebben geworpen.

Ik verneem allerhande bijzonderheden over zijn leven thuis, zijn opvoeding (hij is een open verteller). (...) Krijg het beeld van een levendige, vroegrijpe adolescent, die het niet eenvoudig heeft en zal hebben met zichzelf. Ben eigenlijk verbluft, met deze sympathieke Robert, over het fenomeen jeugdigheid, de jonge levensstaat waarin alles nog gevierd en geleden moet worden, waarin de “dampende teeldrift” nog wel enkele jaren nodig zal hebben om te worden omgezet in “bruisende geestdrift”.

Hij laat foto’s zien van verschillende werkstukken van hem (kinetisch), die me veelbelovend lijken. Binnenkort heeft hij een expositie in het paviljoen van de Rietveldacademie, voorafgegaan door de door hemzelf uitgevoerde Soloduiveldans II.

Robert Lambermont studeerde af en ging toen met een collega-kunstenaar (Rob Slooten) Canto Ostinato voor twee piano’s instuderen en uitvoeren. Later vormde hij een viertal dat Lemniscaat uitvoerde en had hij de bezielende leiding over het Bergen-kwartet(*) dat Meandres uitvoerde. Hij werd een van mijn warmste pleitbezorgers. Robert begreep als de beste dat de uitvoering van de avondvullende stukken (na Canto Ostinato) niet zomaar met een paar repetities of door handige pianisten geregeld kan worden, maar een rijpingsperiode veronderstelt dat neerkomt op een moeizaam veroveringsproces”.

 

*(Het Bergen-kwartet veranderde in 2010 van naam: het Rondane Kwartet).

bottom of page